Από την ανάλυσή του για τη μισθωτή εργασία ως αναπόφευκτα να οδηγεί στην προοδευτική εξαθλίωση και καταπίεση των εργαζομένων, ο Μαρξ δείχνει ότι το προλεταριάτο πρέπει να υπερβεί τη μισθωτή εργασία αν είναι να κατακτήσει ποτέ ευημερία και ελευθερία. Η ισότητα των μισθών και η αναδιανομή του πλούτου που κηρύττουν σοσιαλιστές όπως ο Προυντόν είναι ανεπαρκείς.[26] Δεδομένου ότι αυτή η αλλοτριωμένη μισθωτή εργασία έχει αποδειχθεί ότι είναι η προϋπόθεση της ατομικής ιδιοκτησίας και συνεπώς της αστικής κοινωνίας, συνεπάγεται ότι κάθε προσπάθεια υπέρβασής της είναι μια προσπάθεια υπέρβασης της ίδιας της αστικής κοινωνίας.
Category: Phedias Christodoulides
The Critique of Proletarian Labor
From his analysis of wage labor as necessarily leading to the progressive immiseration and oppression of the workers, Marx shows that the proletariat has to overcome wage labor if it is to ever achieve well-being and freedom. The equality of wages and redistribution of wealth preached by socialists like Proudhon is insufficient. Given that this alienated wage labor has been shown to be the precondition of private property and hence, of bourgeois society, it follows that any attempt at overcoming it is an attempt at overcoming bourgeois society itself.
Η Υλιστική Διαλεκτική της Ιστορίας
Ο διαλεκτικός υλισμός είναι επί της ουσίας η αναγνώριση ότι η πραγματικότητα είναι κοινωνική και ιστορική, επιτρέποντας επομένως την πιθανή μεταμόρφωση της από τη συνειδητή ανθρώπινη δράση, αλλά και η πρακτική απαίτηση για τέτοιο μετασχηματισμό.
The Materialist Dialectic of History
Dialectical materialism is in essence the recognition that reality is social and historical and thus subject to possible transformation from conscious human practice, and the practical demand for such transformation.
Origins of Marxism: The Critique of Feuerbach and Hegel
Marx’s simultaneous critique of Hegelian idealism and Feuerbachian materialism is immanently dialectical, in the sense that it grasps the two philosophies as the antinomic poles constituting philosophy’s self-contradiction at the time. Both poles contain a one-sided truth about the world: Feuerbach the truth of the importance of material reality and Hegel the truth of the historicity of humanity. Marx seeks to derive social truth and social tasks by working through these two poles. In other words, Marx is not rejecting Feuerbach and Hegel, but attempting to go beyond them by drawing social and political conclusions from their insights.
Ρίζες του Μαρξισμού: Η κριτική σε Φόυερμπαχ και Χέγκελ
Η ταυτόχρονη κριτική του Μαρξ στον εγελιανό ιδεαλισμό και στον Φόυερμπαχικό υλισμό είναι εμμενής διαλεκτική με την έννοια ότι αντιλαμβάνεται τις δύο φιλοσοφίες ως τους αντινομικούς πόλους που συνιστούν την αυτοαντίφαση της φιλοσοφίας εκείνη την εποχή. Και οι δύο πόλοι περιέχουν μια μονόπλευρη αλήθεια για τον κόσμο: ο Φόυερμπαχ την αλήθεια της σημασίας της υλικής πραγματικότητας και ο Χέγκελ την αλήθεια της ιστορικότητας της ανθρωπότητας. Ο Μαρξ επιδιώκει να αντλήσει την κοινωνική αλήθεια και τα απορρέοντα κοινωνικά καθήκοντα δουλεύοντας μέσα από αυτούς τους δύο πόλους. Με άλλα λόγια, ο Μαρξ δεν απορρίπτει τον Φόυερμπαχ και τον Χέγκελ, αλλά προσπαθεί να τους υπερβεί αντλώντας κοινωνικά και πολιτικά συμπεράσματα από τις ενοράσεις τους.
Όλο Έθνος, Καθόλου Τάξη: Μια σύντομη κριτική στο βιβλίο Μεταξύ Έθνους και Τάξης
Ήταν τελικά το ΑΚΕΛ εκφραστής των συμφερόντων της κυπριακής εργατικής τάξης στο σύνολό της, ή ουραγός του Ε/κ εθνικισμού; Τα γεγονότα που περιγράφει το βιβλίο καταδεικνύουν το δεύτερο, αλλά οι ιστορικοί μας δυσκολεύονται να το παραδεχτούν.
Marx’s Declaration of Intent
Ελληνικά Perhaps Marx’s clearest early formulation of immanent dialectical critique is contained in a letter to his friend Arnold Ruge, … More
What is Marxism?
Marxism is most often viewed as a socioeconomic theory which privileges class relations and economic factors for understanding history and social reality. In other words, it is reduced to sociology. On the left, it is currently considered by most as bad sociology because it does not recognize the importance of social structures beyond economic ones in shaping the modern world. Its import is therefore further reduced to economics: Marxism is a theory which gives an adequate explanation of how the capitalist economic system works, and must be supplemented by other theories illuminating other aspects of the social fabric.
Τί εστί Μαρξισμός;
[O] μαρξισμός δεν είναι ούτε κοινωνιολογία ούτε οικονομικά. Είναι αντίθετα μια μέθοδος, μια μέθοδος σύλληψης της κοινωνικής πραγματικότητας προκειμένου να την αλλάξει. Είναι επομένως μια επαναστατική μέθοδος, όχι μια απλή μέθοδος ανάλυσης και κριτικής. Είναι μια μέθοδος που προορίζεται να λειτουργήσει ως οδηγός δράσης για μια συγκεκριμένη ιστορική κοινωνική ομάδα, το προλεταριάτο, όντας η ταξική του συνείδηση. Είναι, επιπλέον, μια ιστορικά συγκεκριμένη μέθοδος, δηλ. μια μέθοδος της οποίας η διατύπωση και η πρακτική κατέστη δυνατή λόγω συγκεκριμένων ιστορικών συνθηκών και της οποίας η σημασία περιορίζεται σε αυτές τις συνθήκες. Αυτή η μέθοδος είναι η εμμενής διαλεκτική κριτική κοινωνικών φαινομένων και ονομάστηκε διαλεκτικός υλισμός.
1917 