Author: 1917magazine

Origins of Marxism: The Critique of Feuerbach and Hegel

Marx’s simultaneous critique of Hegelian idealism and Feuerbachian materialism is immanently dialectical, in the sense that it grasps the two philosophies as the antinomic poles constituting philosophy’s self-contradiction at the time. Both poles contain a one-sided truth about the world: Feuerbach the truth of the importance of material reality and Hegel the truth of the historicity of humanity. Marx seeks to derive social truth and social tasks by working through these two poles. In other words, Marx is not rejecting Feuerbach and Hegel, but attempting to go beyond them by drawing social and political conclusions from their insights.

Ρίζες του Μαρξισμού: Η κριτική σε Φόυερμπαχ και Χέγκελ

Η ταυτόχρονη κριτική του Μαρξ στον εγελιανό ιδεαλισμό και στον Φόυερμπαχικό υλισμό είναι εμμενής διαλεκτική με την έννοια ότι αντιλαμβάνεται τις δύο φιλοσοφίες ως τους αντινομικούς πόλους που συνιστούν την αυτοαντίφαση της φιλοσοφίας εκείνη την εποχή. Και οι δύο πόλοι περιέχουν μια μονόπλευρη αλήθεια για τον κόσμο: ο Φόυερμπαχ την αλήθεια της σημασίας της υλικής πραγματικότητας και ο Χέγκελ την αλήθεια της ιστορικότητας της ανθρωπότητας. Ο Μαρξ επιδιώκει να αντλήσει την κοινωνική αλήθεια και τα απορρέοντα κοινωνικά καθήκοντα δουλεύοντας μέσα από αυτούς τους δύο πόλους. Με άλλα λόγια, ο Μαρξ δεν απορρίπτει τον Φόυερμπαχ και τον Χέγκελ, αλλά προσπαθεί να τους υπερβεί αντλώντας κοινωνικά και πολιτικά συμπεράσματα από τις ενοράσεις τους.

Το Δεύτερο Φύλο: Επίλογος

The fact of being a human being is infinitely more important than all the singularities that distinguish human beings; it is never the given that confers superiority: “virtue,” as the ancients called it, is defined at the level of “what depends on us.” The same drama of flesh and spirit, and of finitude and transcendence, plays itself out in both sexes; both are eaten away by time, stalked by death, they have the same essential need of the other; and they can take the same glory from their freedom; if they knew how to savor it, they would no longer be tempted to contend for false privileges; and fraternity could then be born between them.

10 Λόγοι Nα Mην Υποστηρίξεις ΑΚΕΛ ή Γιατί το ΑΚΕΛ Δεν Είναι Σύμμαχος Μας 

Με ένα σημαντικό κομμάτι του αριστερού εξωκοινοβουλευτικού χώρου να υποστηρίζει συστηματικά το ΑΚΕΛ τα τελευταία 10 (και βάλε) χρόνια, υιοθετώντας τόσο μια προσέγγιση δύο μέτρων και δύο σταθμών όσο και μια τακτική υπερπροστασίας του κόμματος, οι αριστερές κριτικές του ΑΚΕΛ έχουν καταλήξει πλέον είδος προς εξαφάνιση.

Όλο Έθνος, Καθόλου Τάξη: Μια σύντομη κριτική στο βιβλίο Μεταξύ Έθνους και Τάξης

Ήταν τελικά το ΑΚΕΛ εκφραστής των συμφερόντων της κυπριακής εργατικής τάξης στο σύνολό της, ή ουραγός του Ε/κ εθνικισμού; Τα γεγονότα που περιγράφει το βιβλίο καταδεικνύουν το δεύτερο, αλλά οι ιστορικοί μας δυσκολεύονται να το παραδεχτούν.

What is Marxism?

Marxism is most often viewed as a socioeconomic theory which privileges class relations and economic factors for understanding history and social reality.  In other words, it is reduced to sociology. On the left, it is currently considered by most as bad sociology because it does not recognize the importance of social structures beyond economic ones in shaping the modern world. Its import is therefore further reduced to economics: Marxism is a theory which gives an adequate explanation of how the capitalist economic system works, and must be supplemented by other theories illuminating other aspects of the social fabric. 

Τί εστί Μαρξισμός;

[O] μαρξισμός δεν είναι ούτε κοινωνιολογία ούτε οικονομικά. Είναι αντίθετα μια μέθοδος, μια μέθοδος σύλληψης της κοινωνικής πραγματικότητας προκειμένου να την αλλάξει. Είναι επομένως μια επαναστατική μέθοδος, όχι μια απλή μέθοδος ανάλυσης και κριτικής. Είναι μια μέθοδος που προορίζεται να λειτουργήσει ως οδηγός δράσης για μια συγκεκριμένη ιστορική κοινωνική ομάδα, το προλεταριάτο, όντας η ταξική του συνείδηση. Είναι, επιπλέον, μια ιστορικά συγκεκριμένη μέθοδος, δηλ. μια μέθοδος της οποίας η διατύπωση και η πρακτική κατέστη δυνατή λόγω συγκεκριμένων ιστορικών συνθηκών και της οποίας η σημασία περιορίζεται σε αυτές τις συνθήκες. Αυτή η μέθοδος είναι η εμμενής διαλεκτική κριτική κοινωνικών φαινομένων και ονομάστηκε διαλεκτικός υλισμός.

Η Διακήρυξη Προθέσεων του Μαρξ

Η κριτική θεωρία του Μαρξ διατυπώθηκε για να αποσαφηνίσει στους ανθρώπους τα βήματα προς τα οποία τείνουν οι ιδιοτελείς αγώνες τους για ζωή, ελευθερία και ευτυχία και τα οποία απαιτούνται για την εκπλήρωσή αυτών των αγώνων, δηλ. για να συνειδητοποιήσουν οι άνθρωποι τι πρέπει να κάνουν πολιτικά για να εκπληρώσουν αυτούς τους αγώνες και να δημιουργήσουν μια άλλη κοινωνία. Ο μαρξισμός προοριζόταν ακριβώς να ξεκαθαρίσει την πολιτική φαντασία των ανθρώπων και να παρέχει έναν συγκεκριμένο στόχο ή όραμα για τους αγώνες τους, δηλαδή τον στόχο της επανάστασης, της μεταβατικής δικτατορίας του προλεταριάτου και του ίδιου του κομμουνισμού.